Bu yazı edebiyatfatihi.blogspot.com'dan alınmıştır.
DEĞERLENDİRME:
1)
Aşağıdakilerdne hangisi olay çevresinde
gelişen bir edebi tür DEĞİLDİR? OLMALI
CEVAP:
D şiir
2)
C
3)
A
4)
Olay
çevresinde gelişen edebi metinlerde metnin yazıldığı dönemin özellikleri metne
sindirilmiş bir şekilde yer alır. Bu özellikler metinle bütünleşir. Bir olay
çevresinde gelişen edebi metni
incelerken metinden dönemin zihniyetine ait ipuçları tespit edilir.Metinden
dönemin sosyal,siyasi, ekonomik, dini, askeri, sivil unsurlarına ait özellikler
saptanarak hakim zihniyet çıkarılır.
5)
Zaman ön plana çıkarılmalıdır.
6)
TİP VE KARAKTER ARASINDAKİ FARKLAR...
·
Tip ile
karakterin en önemli farkı temsil gücünde görülür; çünkü tip, toplumsal boyutu
ile karşımıza çıkar ve ait olduğu sosyal durum, olay veya olgu onun üzerinden
işlenir. Oysa karakter birey olarak ele alınır; çelişkileri, acıları,
mutlulukları, çıkmazları sadece kendisine aittir ve kendisiyle
sınırlandırılmıştır.
·
Tip
benzerlerine başka eserlerde de rastlanabilen karakter ise sadece o esere mahsus
olan kişiliktir.
·
Tip
geneldir, genel özellikler taşır. iyi , kötü , saf, cesur, korkak, cömert.
v.s...Bütün bu özellikler çok belirginse karakter olur.
7) 1-
Gözlemci Bakış Açısı
2) İlahi
Bakış Açısı(Hakim bakış açısı,Tanrısal bakış açısı)
3)
Kahraman anlatıcının bakış açısı
8)
TEMEL ÇATIŞMA NEDİR)
Çatışma , aynı anda
ulaşılması imkansız aynı ya da karşıt olan eşdeğer iki durumdan birini seçmek zorunda kalan bireyde görülen
kararsızlık, uyuşmazlık durumudur. İki güdü çatıştığında birinin doyumu
diğerinin engellenmesine yol açar. Bu durum çatışmayı ortaya
çıkarır.
Romanda çatışma;
kişilerin, kişiler arası ilişkilerin belirlenmesinde, kişilerin kendileriyle ve
toplumla olan ilişkilerinde ortaya çıkan bir durumdur. Çatışma kurgunun temel
unsurlarından biridir. Romanın hammaddesi olay ve kurgu olduğundan çatışmaya yer
verilmemesi mümkün değildir. Çatışmalar , olay örgüsünü geliştirmeye yarar.
Bireyin bulunduğu ortamda çatışmaların da bulunması kaçınılmaz bir gerçektir.
Birçok birey hayatındaki her olgu ve insanı olduğu gibi, eleştirmeden kabul
edemez. Bu hoşnutsuzluklar çatışma örnekleridir. Bu durum aynen gerçek hayatta
olduğu gibi edebiyatta da kurmaca
gerçeklik içinde okura sunulur. Çatışmalar karakterlerin, onun dünyasının ve
dolayısıyla olay örgüsünün daha iyi çözümlenmesini sağlar.
Edebi
metinlerde biri psikolojik diğeri sosyal olmak üzere iki temel çatışma
vardır.
Çatışma
türleri : Bireyin
kendisiyle çatışması , bireyin bireyle çatışması ve bireyin toplumla
çatışması.
9)
Anlatmaya bağlı edebi metinlerin anlatıcısı kimdir?
Edebî
metinlerde, okura olayları anlatan kişiye anlatıcı denir.Anlatmaya bağlı edebi
metinlerde yazar anlatma görevini bir anlatıcıya yükler.Okuyucu bütün olup
biteni bu anlatıcı aracılığı ile öğrenir. Bu kurmaca bir kişidir, görevi kendi
gibi kurmaca olan olay örgüsünü ve olay örgüsünde yer alan diğer ögeleri
anlatmaktır.Anlatıcının dış dünyada hiçbir gerçekliği yoktur, anlatıda kağıt
üzerinde kurmaca varlığı geçerlidir.Çoğunlukla da yazar ile anlatıcı arasında hiçbir benzerlik
yoktur.Yazar kadın, anlatıcı erkek olabilir, ya da tersi.Anlatılan olaya ait
hayalî bir varlıktır.
10) Coşku
ve heyecanı dile getiren metinlerle anlatmaya bağlı edebi metinlerin
farkları:
Coşku ve
heyecanı dile getiren metinler
(ŞİİR)
|
Anlatmaya bağlı
edebi metinler
|
Dize, beyit, bend gibi nazım
birimlerinden oluşur.
|
Temel birimi cümledir.
|
Ölçü, kafiye, redif gibi
sınırlayıcı ögeler kullanılır.
|
Ölçü, kafiye, redif gibi sınırlayıcı ögeler
kullanılmaz.(Manzum hikaye hariç)
|
Dil şiirsel işlevde
kullanılır.
|
Ağırlıklı olarak heyecana
bağlı, alıcıyı harekete geçirme,göndergesel işlev
kullanılır.
|
Şiirde bireysellik duygu ve
çağrışım ön plandadır...
|
İnsanı merkez alan her türlü olay,durum işlenir.
|
Şiirde olay örgüsü
yoktur...
|
Ana bir olaya bağlı olay
örgüsü
vardır.
|
Şiir az kelime çok anlam
içerir.
|
Anlatmay bağlı edebi
metinler uzundur.
|
Şiirin yapısı anlam ve ses
kaynaşmasından oluşur. Anlam ve ses kaynaşmasından oluşan nazım birimlerine
beyit, kıt’a, bent, mısra gibi isimler verilir.
|
Anlatmaya bağlı edebi
metinlerin yapısını olay örgüsü, yer, zaman ve kişiler oluşturur.
|
11)
Trajedi ve komedinin ortak özelliği üç birlik kuralına
uyulmasıdır.
12) Coşku ve heyecanı dile getiren
metinler:
Gazel,
koşma, semai
Anlatmaya
bağlı edebi metinler:
Mesnevi,hikaye,masal,manzume,
roman,manzum hikaye
13)
E
14)
edebiyat
15)
Dekor:
Tiyatroda, sahneyi eserin konusuna göre döşeyip hazırlamada kullanılan eşyanın
toplu adı. Üç çeşit dekor vardır: realist dekor, şairane dekor, stilize
dekor.
Işık:
Yönetmenin,sahnenin ya da salonun aydınlatılması için verdiği
buyruk
Suflör:
Tiyatroda, kuliste durarak oyunculara sözlerini fısıltıyla söyleyip hatırlatan
yardımcı.
Yönetmen:Bir
oyunu, gerekli gerekli ön hazırlığı ve yorumu yaptıktan sonra, dengeli ve sıkı
bir düzen içinde,doğru, inandırıcı ve sanatsal bir biçimde, çeşitli alanların
sanatçıları, uzmanları ve uygulayımcıları ile işbirliği yaparak sahneye çıkaran
sanatçı
Aktör:Erkek
tiyatro sanatçısı.
Kişiler:
Tiyatro eserinde dramatik örgüyü var eden yaşayan ve yaşatan
insanlar...
Olay:
Çoğunlukla bir savaşımdan(mücadeleden) yani iki gücün çatışmasından doğan
eylem
Aktris:
Kadın tiyatro sanatçısı.
Perde:
Tiyatro eserinde bir perdenin açılmasından kapanmasına kadar geçen
bölüm.
Sahne:Tiyatro.
Tiyatro sahnesi. Tiyatro eserinde bir perdelik bölümün, dekor bakımından değişik
olan küçük kısımları. Bir perdelik bölüm içinde, kişilerin girip çıkmasıyla
değişen topluluk, meclis
Salon:Oyunun
oynandığı yer
Kostüm:
Tiyatroda sanatçıların giydiği oyuna uygun kıyafet.
Kulis:
Tiyatroda, sahnenin arkasında bulunan kısım; sahne arkası.
0 Yorumlarınız