Kendi dışında başka bir şeyi gösteren, düşündüren,
onun yerini alabilen, sözcük, nesne, görünüş veya olgulara gösterge denir.
Bir göstergenin gerçek dünyadaki karşılığına gönderge denir.
Bir göstergenin gerçek dünyadaki karşılığına gönderge denir.
Sözcükler, resim, şekil, işaret gibi diğer
ögelere gösteren adı verilir.
Eğer
gösteren olgu akılda birtakım görüntüler oluşturuyorsa; bu da gösterilendir.
Göstergeler üç gruba ayrılır:
A.Dil göstergesi: Söz veya yazıyla gerçekleştirilen her türlü eylem bu gruba girer. Her sözcük bir dil göstergesidir.
B.Doğal gösterge: Nesnesi ortadan kalktığında kendisini gösterge yapan özelliği hemen yitirecek olan gösterge türüdür.
Göstergeler üç gruba ayrılır:
A.Dil göstergesi: Söz veya yazıyla gerçekleştirilen her türlü eylem bu gruba girer. Her sözcük bir dil göstergesidir.
B.Doğal gösterge: Nesnesi ortadan kalktığında kendisini gösterge yapan özelliği hemen yitirecek olan gösterge türüdür.
Örnek:
delik tahta ve tahta kurusunun varlığı
Tahtakurusu olmasaydı, delik de olmayabilirdi. Bu bağlamda, belrti (doğal
gösterge) nesnesiyle kurduğu gerçek
ilişki gereği bu nesne tarafından belirlenen bir göstergedir.
Belirti,
varlığına işaret ettiği nesne ile bir bitişiklik, bir yakınlık ilişkisi kurar.
Bir
yerde duman görebiliyorsak orada ateş yandığını
gösterir.
Hava
bulutlandığı , kapandığı zaman yağmur yağacağının
göstergesidir.
Ağaçların
çiçek açması baharın geldiğini bildiren bir
gösterge
Yaprakların sararması sonbaharın geldiğini bildiren
bir gösterge
Bunların
arasında neden-sonuç ilişkisi vardır.
C.Sosyal gösterge: Trafik ışıkları, görgü kuralları gibi sosyal ögeler, sosyal göstergelerdir.
0 Yorumlarınız