Ellerin benimkilere uyuyor.
Sanki sadece benim için yapılmış gibi.
Ama bunu bu zihnin içinde taşı.
Bunun olması gerekiyordu.
Ve ben yanağındaki çillere noktalarla katılıyorum.
Ve hepsi seni benim için anlamlı kılıyor.
Biliyorum, sen gözlerindeki kırışıklıkları hiç sevmedin.
Ne zaman gülsen, hiç sevmedin, karnını veya uyluklarını.
Sırtındaki gamzeleri, omurganın altındakileri...
Ama ben onları durmadan seveceğim.
Bu küçük şeylerin ağzımdan kaymasına izin vermem.
Ama eğer izin verirsem, o da sen olursun.
Sen olursun.
Onlar da ekliyorlar.
Sana aşığım ve bu küçük şeylerine.
Yatağına bir fincan çaysız gitmezsin.
Ve belki de bu uykuda konuşmanın sebebidir.
Ve tüm bu konuşma.
Benim tuttuğum sırlar.
Bana hiç mantıklı gelmese de..
Biliyorum, bantdaki sesini hiç sevmedin.
Bilirsin, ben de bilmek istiyorum kaç kilo olduğunu.
Sen hala kot pantolonunun içinde sıkılıyorsun.
Ama benim için mükemmelsin.
Bu küçük şeylerin ağzımdan kaymasına izin vermem.
Ama eğer bu doğruysa, o da sen olursun.
Sen olursun.
Onlar da ekliyorlar.
Sana aşığım ve bu küçük şeylerine.
Sen kendini hiç sevmedin.
Benim sevdiğimin yarısı kadar bile.
Sen kendine hiç iyi davranmadın, sevgilim.
Ama seni istiyorum.
Eğer bilmene izin verirsem, senin için burada olacağım.
Belki o zaman kendini, benim seni sevdiğim gibi sevebilirsin.
Bu küçük şeylerin ağzımdan kaymasına izin verdim.
Ama eğer bu doğruysa, o da sen olursun.
Sen olursun.
Onlar da ekliyorlar.
Sana aşığım ve bu küçük şeylerine...
