Ölçüsü ve uyağı olan söz ya da yazıya
“manzum” ya da “manzume” denir. Şiirde
dize sayısı, dörtlük sayısı, sıralanış düzeni,
uyak yapısı gibi dış özelliklerin tümü, nazım
biçimini oluşturur. Divan şiirinde pek çok
nazım biçimi vardır, ama birkaçı daha yaygın
olarak kullanılmıştır.
Biçimlerine Göre: Uyak, beyit, mısra, bend,
mesnevî, kasîde, gazel, rubaî, musammat,
terkib-i bend, müsemmem, tuyuğ, tahmis,
tardiye, taşdir, tesdis, teşbiye, taşir, tezmin,
muaşşer, muhammes, murabba, müseddes,
müstezat, şarkı
Konularına Göre: Din dışı: Bahariye,
Cevreviye, Fahriye, Mersiye, Mehdiye,
Gazavatnâme, Sahilnâme, Sakînâme,
Kıyafetnâme, Surnâme, Hamamnâme,
Şehrengiz, Hicviye, Hezliyat, Tarih Düşürme,
Muamma, Lûgaz, Dariye, Rahşiye
Dinî: Tevhid, Münacat, Na’at, Makte’l-İ
Hüseyin, Miraciye, Hilye, Mevlid, Kırk Hadis,
Menkıbe, Kıssa
0 Yorumlarınız