Yabani Hayvanların biz insanlarla kontrollü ortak yasam alanlarını paylaşım geleneği çok eskilere dayanmaktadır. Yaklaşık 3 bin yıllık tarihi bir geçmişi olan bu ilişkiyi gerek yabani hayvan barınakları ve gerekse hayvanat bahçelerinin (ZOO) yaptıkları birçok araştırmadan biliyoruz.
Bunlar arasında Cin`deki “intelligentia park i” en tarihi olanı unvanına sahiptir ve bunun dışında eski mısırdaki hayvan barınakları ve Romalılar döneminde “Campagna”lardaki fil yetistiriciligi de bu mana da önemlidir. Ve daha sonralari yeni cagla birlikte bugünkü hayvanat bahcelerinin de temellerini olusturan bir çok yabani hayvan bahcesi ve zoo kuruldu.
Yani yabani hayvan bakimi günümce ait bir oluşum değildir Hatta “homo sapiens” dönemine kadar uzanan bir geçmişten söz etmek bile mümkündür; kal diki evcilleştirilme tarihini de başka türlü izah edemeyiz.
Bugünkü ev hayvanlarının atalarının da yabani hayatta ait oldukları gerçeği kendi basına bizi böyle bir yoruma götürür. Eğer biz hayvanat bahcelerini insan – yabani hayvan ilişkileri ikileminde ele alırsak yabani hayvan bakımının 10.000 yıllık bir tarihi geçmişinin olduğunu söyleyebiliriz.
Ancak günümüz hayvanat bahcelerinin amacı ile “homo sapiens” dönemindeki yabani hayvan bakımının amacı arasında tamamen tersi bir durum vardır. Modern Zoo`larda “homo sapiens” dönemden günüce kadar süregelen insan menseli bu anlamdaki olumsuzlukları tersine çevirme amaçlanmaktadır diyebiliriz. Yani yetiştirme alanında yapılan çalışmalar, genetik variabilitenin azami seviyeye çıkarılmasına yönelik çalışmalar ve de her türlüsünden evcilleştirmenin yol açtığı olumsuzlukların giderilmesine yönelik çalışmalar bugünkü modern Zoo`laf için en önemli öncelliktir.
Neslin Tükenmemesi İçin Genler Donduruluyor!
Nesli tükenen canlılara çözüm; Genlerin dondurulması
Her yıl yüzlerce hayvan türü dünyadan silinip gidiyor. Özellikle insan nüfusunun artışı ve ilerleyen sanayi faaliyetleri bu yok oluşu hızlandırmış durumda. Eğer böyle devam ederse torunlarımız bir çok hayvanı sadece ansiklopedilerde görebilecek. Fakat bu gidişata engel olmak için çalışmalar yapılmıyor değil. Sayısı birkaç binlerle sınırlanmış canlıların avlanması yasaklanırken doğal yaşam alanlarının korunması için bir çok çalışma yürütülüyor. Sayısı çok daha az olan hayvanlar -ki bunların arasında sadece tek çift olanlar bile var- hayvanat bahçesinde özel koruma programına alınmış durumda. Tüm bu çalışmalara rağmen yok oluş önlenebilmiş değil. Önümüzdeki yıllar içerisinde binlerce hayvanın daha ansiklopedilere gömülüp gitmesi kaçınılmaz gibi görünüyor.
Günümüz bilim adamları canlıların yok oluşlarını önlemek için değişik çalışmalar yürütüyorlar bunlardan en büyüğü Frozen Ark ( Donmuş Nuh’un Gemisi ) projesi; Nottingham Üniversitesi Genetik Enstitüsü tarafından desteklenen proje ile nesli tükenme tehlikesi altında olan hayvanların DNA’ları -80° de dondurularak saklanacak. İlk etapta önümüzdeki 30-40 yıl içinde nesli tükenmesi muhtemel 1130 memeli ve 1183 kuş türünün DNA sının dondurulması planlanıyor. İngiltere Doğa Tarihi Müzesi ve Zooloji Cemiyeti’nde saklanması planlanan DNA’ların tür başına 200 sterline mal olması bekleniyor.
Read more
Bunlar arasında Cin`deki “intelligentia park i” en tarihi olanı unvanına sahiptir ve bunun dışında eski mısırdaki hayvan barınakları ve Romalılar döneminde “Campagna”lardaki fil yetistiriciligi de bu mana da önemlidir. Ve daha sonralari yeni cagla birlikte bugünkü hayvanat bahcelerinin de temellerini olusturan bir çok yabani hayvan bahcesi ve zoo kuruldu.
Yani yabani hayvan bakimi günümce ait bir oluşum değildir Hatta “homo sapiens” dönemine kadar uzanan bir geçmişten söz etmek bile mümkündür; kal diki evcilleştirilme tarihini de başka türlü izah edemeyiz.
Bugünkü ev hayvanlarının atalarının da yabani hayatta ait oldukları gerçeği kendi basına bizi böyle bir yoruma götürür. Eğer biz hayvanat bahcelerini insan – yabani hayvan ilişkileri ikileminde ele alırsak yabani hayvan bakımının 10.000 yıllık bir tarihi geçmişinin olduğunu söyleyebiliriz.
Ancak günümüz hayvanat bahcelerinin amacı ile “homo sapiens” dönemindeki yabani hayvan bakımının amacı arasında tamamen tersi bir durum vardır. Modern Zoo`larda “homo sapiens” dönemden günüce kadar süregelen insan menseli bu anlamdaki olumsuzlukları tersine çevirme amaçlanmaktadır diyebiliriz. Yani yetiştirme alanında yapılan çalışmalar, genetik variabilitenin azami seviyeye çıkarılmasına yönelik çalışmalar ve de her türlüsünden evcilleştirmenin yol açtığı olumsuzlukların giderilmesine yönelik çalışmalar bugünkü modern Zoo`laf için en önemli öncelliktir.
Neslin Tükenmemesi İçin Genler Donduruluyor!
Nesli tükenen canlılara çözüm; Genlerin dondurulması
Her yıl yüzlerce hayvan türü dünyadan silinip gidiyor. Özellikle insan nüfusunun artışı ve ilerleyen sanayi faaliyetleri bu yok oluşu hızlandırmış durumda. Eğer böyle devam ederse torunlarımız bir çok hayvanı sadece ansiklopedilerde görebilecek. Fakat bu gidişata engel olmak için çalışmalar yapılmıyor değil. Sayısı birkaç binlerle sınırlanmış canlıların avlanması yasaklanırken doğal yaşam alanlarının korunması için bir çok çalışma yürütülüyor. Sayısı çok daha az olan hayvanlar -ki bunların arasında sadece tek çift olanlar bile var- hayvanat bahçesinde özel koruma programına alınmış durumda. Tüm bu çalışmalara rağmen yok oluş önlenebilmiş değil. Önümüzdeki yıllar içerisinde binlerce hayvanın daha ansiklopedilere gömülüp gitmesi kaçınılmaz gibi görünüyor.
Günümüz bilim adamları canlıların yok oluşlarını önlemek için değişik çalışmalar yürütüyorlar bunlardan en büyüğü Frozen Ark ( Donmuş Nuh’un Gemisi ) projesi; Nottingham Üniversitesi Genetik Enstitüsü tarafından desteklenen proje ile nesli tükenme tehlikesi altında olan hayvanların DNA’ları -80° de dondurularak saklanacak. İlk etapta önümüzdeki 30-40 yıl içinde nesli tükenmesi muhtemel 1130 memeli ve 1183 kuş türünün DNA sının dondurulması planlanıyor. İngiltere Doğa Tarihi Müzesi ve Zooloji Cemiyeti’nde saklanması planlanan DNA’ların tür başına 200 sterline mal olması bekleniyor.
