Tiyatro Terimleri
Perde: Olayların gelişmesine göre oluşturulan bölümler.
Sahne: Olayların geçtiği, oyunun oynandığı yer.Dekor: Tiyatroda
sahneyi eserin konusuna göre döşeyip hazırlamada kullanılan eşyanın genel
adı. Kostüm: Oyuncuların giydikleri kıyafet, giysi. Makyaj:
Oyuncuların rol gereği yüzlerinde, saçlarında yaptıkları değişiklik.
Aktrist: Kadın oyuncu. Aktör:Erkek oyuncu. Rejisör (Yönetmen):
Oyunu sahneye koyan, hazırlayan kişi. Jest: Oyuncuların her türlü el,
kol ve vücut hareketleri. Mimik: Oyuncuların kaş, göz ve yüz hareketleri.
Rol: Oyuncuların sahnedeki görevleri. Suflör: Oyuncuların
unuttukları sözleri seyircilere duyurmadan hatırlatan kişi. Kulis: Sahne
arkası. Dramatize etmek: Bir düşünceyi, duyguyu veya olayı canlandırarak
anlatmak. Epizot: Ana olayın içindeki ikinci olay. Mizansen:
Oyunun sahneye konması düzeni. Diyalog: Karşılıklı konuşma.
Monolog: Oyuncunun tek başına konuşması. Tirat: Sahnedeki uzun
konuşmalar. Replik: Oyunda, konuşanların birbirlerine söyledikleri
sözlerden her biri. Tulûat: Yazılı metne dayanmayan, önceden
hazırlanmadan, sahnede akla geliveren sözlerle oynanan oyun. Opera:
Sözleri müzik eşliğinde söylenen, seçkin konuların işlendiği müzikli tiyatro
çeşidi. Operet: Operaya benzeyen, sözlerinin bir kısmı müzikli, halk için
yazılmış tiyatro türü. Bale: Konusu, çeşitli dans ve ritmik hareketlerle
anlatılan müzikli, sözsüz bir çeşit tiyatro. Pandomima: Jest ve
mimiklerle sergilenen sözsüz oyun. Skeç: Genellikle bir nükteyle son
bulan, az kişili ve yalın, şakacı bir içeriği olan kısa oyun. Feeri:
Kahramanları doğa üstü varlıklar olan, olağanüstü olayların anlatıldığı
tiyatro türü. Fars: Komedinin sanat yönü az, kaba bir türü. Kabare:
Genelde güncel konuları (siyasal, toplumsal, kültürel) taşlayıcı biçimde ele
alan skeçlerin oynandığı, monologların, şarkıların ve şiirlerin söylendiği küçük
tiyatro. Kanto: Tanzimat döneminde, tiyatro sahnesinde azınlık
aktristlerince başlatılan oyunlu ve neşeli şarkılar.
