Sayfa 116-117
8.Metin- 9.Metin
26.
Alişimin Kaşları adlı metnin anlatıcısı, bize olayları Şehrazat’a anlattırır.
Şehrazat’a anlattırır. Azarın olayları kahramanlardan birine anlattırdığı bakış
açısına “ kahraman anlatıcının bakış açısı” denir.
27.
Bin Bir Gece Masalları adlı metnin yazarı olayları Şehrazat’ın ağzından
nakleder.
10.Metin
28.
a.Paragraftaki anlatıcı her şeyi
biliyor. İlahi bakış açısıyla olayı anlatıyor.
b. Paragraftaki
anlatıcının bilgisi, kahramanların birinin bilgisiyle sınırlıdır. Kahraman,
anlatıcının bakış açısıyla olayı anlatıyor.
c.
Paragraftaki anlatıcı, bir kamera tarafsızlığıyla olup biteni ifade ediyor.
Gözlemci, anlatıcının bakış açısıyla anlatıyor.
29.
Betimleme:
Alişimin Kaşları: Yayınevinin
bulunduğu sokak ve cadde betimlenmiştir.
Bin
Bir Gece Masalları: betimleme yok
Anne Kalbi: Betimleme
yok
Açıklama:
Alişimin Kaşları: Aliş’in
tramvaya binişi.
Bin
Bir Gece Masalları: Metin açıklama yoluyla oluşturulmuştur.
Anne Kalbi: Açıklamaya dayalı
anlatım vardır.
Tahlil:
Alişim’in Kaşları: Bilet parasını
vermek üzereyken aklından geçenler
Bin
Bir Gece Masalları: Tahlil yok
Anne Kalbi: Annenin duyguları,
kendi ifadeleriyle tahlil edilmiştir.
30.hafifledi:
azaldı, kesildi
Köprüye yaslanmışlar: köprüye
yanaşmışlar
Sabah uykusuna dalmışlardı: Henüz
iş başlamamıştı
Dünyalar benim oldu: çok
sevindim
Selam göndermişsin: Beni
hatırlamışsın, unutmamışsın
Bu
kelime ve kelime grupları yan ve mecaz anlamlarda kullanılmıştır. Metinlerde dil
sanatsal işlevde kullanılmıştır.
31.
Metinlerde kelime ve kavramların yan ve mecaz anlamlarda kullanıldığını
bilmekteyiz.
32.
Alişim’in
Kaşları: Hımm, vah vah, yaa!, göz atmak, gururuna yedirememek,
hafiflemek, dağılmak, altın sarısı, ilk, açık mavi, Mevsimin ilk ışıkları altın
sarısına benzetilmiş, Gururuna yediremedi, Matbaanın kapısındaki gürültü biraz
hafifledi, Tünelden sıcak sıcak bir makine kokusu yayıldı, Denizden gelen
rüzgar, koltuğun altındaki gazeteleri buruşturdu.
Anne Kalbi:
Ahmedim yavrum!- akşam sabah, garip garip, alım satım- alameyordum, gomşu
gidiyom, amanın- bir, iki, yiğit- Dünyalar benim oldu- Geceleri hep düşüme
giriyorsun- Dün senin bulunduğun memleketten bizim gomşu Hasan Efendi geldi- Kim
bilir ne kadar işlerin vardır da bana mektup yazamazsın.
