|
ÜNLEMLER:
Sevinme,
coşma, kızma, acıma, şaşma, korkma gibi duyguları anlatan;
seslenme, buyruk gibi durumları bildiren ya da doğa seslerini
yansıtan sözcüklerdir.
Aman
ha!
Of
bıktım
artık!
Ah
bunu
önceden bilseydim!
Vah
vah,
ne oldu sana!
Ay,
ne şirin şeysin sen öyle!
Vay
başıma
gelenler!
Yeter
be!
Bravo
sana!
Hah
vapur gözüktü!
Ha
gayret!
Elveda
sana, ey
sonbahar!
Eyvah,
ne yer, ne yâr kaldı!
Hey,
bana baksana!
Oh,
ne güzel!
Not:
Ünlemler bazen cümle içinde değişik görevlerde
kullanılabilir.
Kimsenin
ahı
kimsede kalmaz. (ad)
Dedemin
amansız
bir hastalığı vardı. (sıfat)
Ha
ben ha
sen, hiç fark etmez. (bağlaç)
“Ne köşk isterim ne han;
1 1
Zaman en büyük mekan.
2 3
Olmazsa canla canan;
4
Yanarım aman aman!”
5 6
1. Bağlaç
2. Zarf
3. Sıfat
4.Ekleşmiş edat
5. Çekimli fiil
6. Ünlem tekrarı ( İkileme)
|
|
Kaynak; Ahmet TOK
