Dış etkilerden uzak, sade, anlaşılır bir dil kullanılmıştır.
Hece ölçüsünün
7, 8 ve 11’li kalıpları kullanılmıştır.
Kafiye örgüsü
genellikle aaab, cccb, dddb… şeklindedir.
Çoğunlukla yarım
kafiye kullanılmıştır.
Nazım birimi
dörtlüktür.
Ürünler
anonimdir. (söyleyeni belli değildir.)
Doğa, aşk,
sevgi, savaş, yiğitlik ve din genel konulardır.
Gündelik yaşamla
edebiyat iç içedir.
Bu dönemin
şairlerine Ozan, Baksı, Kam,
Oyun, Şaman adı verilir.
Şiirler; Sığır
(av törenleri), Şölen (ziyafet
törenleri), Yuğ (ölüm törenleri) adı
verilen törenlerde, “Kopuz” adı verilen
saz eşliğinde söylenir.
Bu dönemde
ortaya konan eserlerde Orta Asya–Türk kültürünün tüm izlerine rastlanır.
Bu dönemin sözlü
eserlerine Çin kaynaklarında ve Kaşgarlı Mahmut’un Divan-ı Lugatit Türk adlı
eserlerinde rastlanmıştır.
Koşuk, sagu,
sav ve destan dönemin başlıca ürünleridir.
